De droom van Esther, als het gaat om psychische kwetsbaarheid in deze wereld, is dat je je er niet voor hoeft te schamen en het iets is waar je over kan praten. Zonder dat je bang hoeft te zijn dat mensen het verkeerd interpreteren. Dat je kan zijn wie je bent.
Esther is moeder van een zoon en werkt als ervaringsdeskundige in de ggz. Ze woont in een beschermde woonvorm en wil graag de stap maken om weer zelfstandig te gaan wonen en nog meer betrokken te zijn bij de opvoeding van haar zoon. Ze wil geen psychoses meer. Soms is ze bang voor een terugval.
Erfelijk belast
In haar jeugd was ze topsportster in de atletiek. Ze was een talent en haalde medailles op het Nederlands kampioenschap als baanatlete bij de junioren in de leeftijd van 16 en 17 jaar. Ze had een redelijk ‘perfect’ leven.
Sinds haar 15e kreeg Esther verschillende depressies en psychoses. Ze is deels erfelijk belast door haar moeder die chronisch depressief is. Medicijnen hielpen niet, elektroshocks wel, al is ze hierdoor wel een stukje van haar geheugen kwijtgeraakt.
Na de bevalling van haar zoon, werd hij uit huis geplaatst. Ze vond het destijds moeilijk om mensen binnen te laten in haar niet zo opgeruimde huis. Zorgverleners beoordeelden dat haar zoon niet veilig was bij haar. Tegen zorgverleners was ze open over haar eerdere depressies en opnames, maar voor haar gevoel gingen zij verkeerd om met deze informatie. Dat zorgde voor heel veel extra spanning in de jaren daarna, met acute psychoses als gevolg.
Contact met lotgenoten
Esther is opgenomen geweest en heeft veel gehad aan het contact met lotgenoten voor haar herstel. Ze kon openlijk met gelijkgestemden praten over hoe ze zich voelde. Ze voelde zich begrepen en gesteund. Daar had ze veel meer aan dan aan de vele pillen die ze heeft geslikt en niet hielpen.
Drijfveer voor meer openheid en naar elkaar luisteren
Vanuit haar eigen negatieve ervaring met openheid, is het Esthers grote drijfveer om psychische kwetsbaarheid bespreekbaar te maken. En wil ze juist dat mensen hierover in gesprek gaan met elkaar. ‘Dat er meer openheid komt over hoe het met je gaat en we meer naar elkaar luisteren, zonder oordeel’, aldus Esther.
Uitdaging en persoonlijke
Ze is blij dat ze deel uitmaakt van het toegewijde team van ambassadeurs bij Samen Sterk zonder Stigma. Het daagt haar uit en helpt haar ook bij haar persoonlijke groei. Zo is ze als vrijwilliger begonnen met voor de klas staan, bij onder andere de Verpleegkundeopleiding. Hier vertelde ze haar eigen herstelverhaal en ging ze de dialoog aan met leerlingen.
Ook ging ze als ambassadeur tijdens bijeenkomsten ‘in de wijk’ in gesprek met buurtbewoners, hulpverleners en vrijwilligers over mensen met een psychische kwetsbaarheid. Om mensen te inspireren hoe ze met elkaar in gesprek kunnen gaan.
Op dit moment is ze workshopbegeleider voor Beyond the Label waarbij ze de dialoog aangaat in verschillende werkvormen, met onder andere psychologen en ervaringsdeskundigen.
Kansen grijpen
Esther is iemand die kansen wil grijpen. Haar motto is: ‘Als er ergens een aanknopingspunt is, is er een begin. Als je met de dag leeft, kan het veel lichter zijn. Ik doe mijn best, meer kan ik niet doen.’ Ze is trots op hoe het nu gaat. ‘Gelukkig vergeet je snel hoe slecht het was’, vertelt ze.
Bron: www.samensterkzonderstigma.nl
